Lieve Guusje,

Wat waren we onder de indruk van je, toen we je voor het eerst zagen. Zo’n grote donkere dame met prachtig lange lokken en diepebruine ogen om in te verdrinken. Je vond dat blonde ventje van mij ook wel aardig, en daagde hem maar wat graag uit; danste dan onstuimig om hem heen, waarbij je vacht vrolijk mee op en neer sprong. Verlegen Diaz werd er soms een beetje bang van, waarna je baasje je tot rust maande. Ik moest daar altijd erg om lachen, lieve Guus, want ik zag dat je alleen maar wilde spelen en er niks dan goedheid in je zat. Kleine hondjes vond je ook geweldig, dan ging je helikopteren met je staart, draaide je er met de lange pluimen vrolijke rondjes mee. Maar die kleine van mij waren kattig. Puk heeft onlangs nog naar je uitgehaald, bang als ze was voor zo’n grote dame, maar daar haalde je gelukkig laconiek je harige schouders over op.

[…]

Categorieën: Diaz, Dieren, Mensen • Tags: afscheid, Diaz, Fix, Guusje, hond, Puk