Muurstaarder Rob K. op de foto hierboven is een buurtgenoot van fotografe Annaleen Louwes, die dit bijzondere portret van hem maakte. De man ernaast was een willekeurige voorbijganger (Ko Moreau) die ze van straat plukte en uitgebreid fotografeerde in haar studio. Louwes maakt fascinerende portretten van markante figuren waarbij ze haar modellen op een zeer persoonlijke manier en tegelijk toch ook met afstand fotografeert.
Louwes is een van de fotografen in de fototentoonstelling Dutch Identity. Nederlandse portretfotografie NU, te zien in museum De Fundatie in Zwolle. Daarnaast zijn er portretten te zien van vele bekende (o.a. Anton Corbijn, Vincent Mentzel, Erwin Olaf en Charlotte Dumas) en (voor mij) minder bekende fotografen die tezamen een zeer divers beeld geven van de huidige Nederlandse portretfotografiekunst.
Mooi vond ik om te merken hoe het niet alleen om de identiteit van de fotograaf en de geportretteerde gaat, maar zeker ook om die van de beschouwer. Met mijn blik en associaties interpreteer ik een portret weer heel anders dan de persoon naast me. Herkenning, sympathie, afschuw, medelijden, bewondering en verdriet… het waren allemaal emoties die me gisteren overvielen. Even alle uithoeken van je emotionele spectrum langsgaan in één middag!
Wat zou er in de mevrouw hierna omgaan?
Linelle Deunk
Joost van den Broek
Ans Markus: uit de serie Verborgen verdriet
Tegelijk met Dutch Identity is nog tot 17 april een tentoonstelling over het werk van Ans Markus te zien: Als ik jou was. Hoewel niet al haar werk me aansprak (het werk uit de serie Verborgen verdriet vond ik too much…) , was ik wel even ondersteboven van het schilderij hierna, De pijn van oud, waarbij net zo goed als bij het werk uit de fototentoonstelling mijn eigen blik en associaties een grote rol spelen bij de diepe emotie die het bij me oproept.
Tot slot nog een foto uit de vaste collectie en dan sluit ik af met een kus…
Jan Cremer : La Guerre Japonaise (Gestolde woede, hoe indrukwekkend in die grote, stille zaal…)
Als derde tentoonstelling tot 17 april, is in de Fundatie nog te zien: ROOD! Heilstaatvisioenen uit de Sovjet-Unie, 1930-1941.
Zie toch die kus…
.
.
.
.
.
Mooi weergegeven Noortje en voor mij een warmlopertje, eind van de maand gaan we er met een aantal ‘ fotofielen’ heen!
Leuk Monique, nou ja, het is ook bijna wel een must als fotofiel 🙂
Veel plezier vast!
Dit is nou eenmaal baie mooi…
Dat is die uitstalling seker 🙂
Indrukwekkend en inderdaad de pijn van oud spreekt mij ook erg aan. Hoop dat het bij onszelf nog heel lang duurt voordat wij zo ver zijn.
Dat hoop ik ook José… Toevallig hoorde ik vanmorgen op de radio een item over ouder worden, dat de kinderen die nu geboren worden makkelijk 100 kunnen worden en dat het niet onwaarschijnlijk is dat we in de toekomst wel een paar honderd jaar oud gaan worden…
Dan zal de pensioenleeftijd ook wel wat opgeschort worden 😀
Geweldig museum! Ik kom er nogal eens met de meisjes, voorafgaand aan een jeugdtheatervoorstelling in Odeon aan de overkant waar ik dan weer naartoe ‘moet’. Al hebben de dames door dat ze inmiddels naar alles in Hengelo mogen. Vinden ze tegenwoordig nog leuker, want papa heeft de sleutel van het hele theater :-
Die meisjes van jou die boffen maar 🙂
Leuk van je te horen Henri!
En weer onder de indruk……
🙂
Heel erg mooi vastgelegd zeg…. al helemaal met de toeschouwer erbij. Wat doet het met je…
Elke plaat prikkelt immers met een eigen, soms bitter , confronterend maar ook ontroerend en ondeugend effect….
Daar kan je waarachtig, lekker vanaf zo’n bankje heel erg lang van genieten.
En wat betreft die kus…. dat is echt intrigerend pamfletmateriaal, uit een cultuur van collectieve ontkenning.
Maar goed ik heb nog nooit iemand met een snor gekust, meen ik….
Mooie Blog Noortje!!
Moeten we toch vaker doen he?!
Heel mooi weergegeven, Noortje. Het lijkt me heel bijzonder!
Dank je Els, en ja dat is het ook!!
Of dat ik nu foto’s zie uit de natuur of dit verslag, het maakt geen verschil. Ik hou van je schrijfwijze en van je foto’s! Elke keer ben ik weer onder de indruk. Ik ben fan!
Wat een ontzettend mooi en sympathiek compliment. Voor mij een enorme stimulans om zo lekker door te gaan. Dank je!!