Om 6 uur gaat de wekker, kwart voor 7 zit onze stoere brugklasser op de fiets. Het niet-voltallige uitzwaaicomité kijkt nog wat slaperig (heb ik mijn eten al gehad?). De afwezige ligt nog op de bank te snurken in de sesam open u-stand. Veel te vroeg voor dit soort fratsen.
Moeders maakt van de nood een deugd en trekt de hardloopkleren aan voor een vroeg, heel vroeg rondje bos. Luiwammes gaat toch maar mee. En hoe heerlijk is het zo bij het krieken van de dag. De ochtenden zijn alweer een beetje crisp, vaak hangt er nevel, de hei is een en al spinnenweb en als de zon doorbreekt, verandert alles in goud. Verrukkelijk eigenlijk om zo vroeg te beginnen en de hele dag nog voor je te hebben: moarns let, de hiele dei nei de kloaten, zoals een Fries spreekwoord luidt… dat hoef ik toch niet te vertalen?
Na mijn intervaltraining (sinds een paar weken weer lekker aan het opbouwen), ga ik nog even een halve minuut voluit. Sprinten op mijn allerhardst: rechte rug, hoge knie-inzet, stevige armbewegingen en eenmaal op topsnelheid vliegend over het pad. Ik ben Daphne Schippers en begeef me in hogere sferen. Dan kijk ik naast me en zie, net als ik denk niet harder te kunnen, Diaz voorbijlopen, in een hoogst elegant en soepel drafje…
Beide beentjes weer op de grond.
Laat het nog maar even lekker nazomeren, maar deze kleurige herfstbelofte bevalt me wel…
.
.
.
.
.
So dreamy and beautiful!
Thank you! I made them with double exposure…
Wat gaat het leven toch snel, ik zie nog dat mini babytje voor me en nu een echte brugpieper.
Het is inderdaad heerlijk om vroeg op te staan op zulke mooie dagen.
En zo hard als Diaz zal je nooit kunnen rennen leg je daar maar bij neer.
Ongelooflijk ja, zoals de tijd vliegt; zo maar van baby naar brugpieper, nog even en hij gaat studeren 😉
En nee, ik verwacht ook niet meer zo hard als Diaz te kunnen rennen (nooit gedaan vrees ik) maar dat mijn hardste hard nu vergelijkbaar is met zijn relaxte drafje… ai!
Schitterend. Alles gaat zo snel. Mijn jongste is inmiddels aan het werk in Macedonie. Eind vd maand haal ik hem op.
Oh wat gaaf Jaap. En het brengen/ophalen is natuurlijk ook geen straf, meteen lekker wat tijd eraan vastplakken neem ik aan?!
Een weekje genieten 😉
beautiful, whimsical images. how do you create a double-exposure – do you edit that after the fact?
Wonderful word, whimsical (I had to look it up 😉 )
My camera has multiple exposure in the menu, so that’s really easy, just set and click twice… although it’s not as easy to make it look nice!
Hallo Noortje,
Ik heb je site deze zomer ontdekt en geniet erg van de prachtige foto’s en mooie teksten. Zo hoef ik zelf eigenlijk niet meer naar buiten! 😉 Maar even serieus: jij ziet meer door de lens van je camera dan ik, natuurgids, maar geen fotograaf: details, compositie, soms poezie, een andere keer humor in beelden. Jouw blog is de enige waarop ik me geabonneerd heb en dat mag je als een groot compliment opvatten! Mirjam
Tjonge Mirjam, mijn dag kan niet meer stuk zeg! Wat een ontzettend mooi compliment, en wat sympathiek dat je me dat ook even laat weten. Ik vind dit blog een erg leuk ‘archief’ voor mezelf, om al mijn foto’s en verzinsels (en ook niet-verzinsels) in op te slaan en nog eens terug te kunnen lezen (soms met het schaamrood op de kaken), maar het is natuurlijk ook wel heel erg leuk dat anderen met plezier meekijken en -lezen! Zo’n bevestiging als van jou nu, is daarom ook zeer gewaardeerd. En dan ook nog van een natuurgids…! Dankjewel!
Het gevaar dat je er ook maar een minuut minder door naar buiten gaat, lijkt me in jouw geval overigens nihil 🙂
Goed bezig Noortje, moest lachten om je laatste alinea 🙂 en prachtige foto’s van een beginnende herfst.
Je lacht me toch niet uit he, Ellen?! 😉
Mmmm even nadenken, misschien een klein beetje 🙂
Sorry, maar ik ga even mijn ego uitdeuken…
Een fijn momentje weer, Noortje; zó gegrepen uit het leven rond huize Russel …
Ook ik koester herrinneringen bij zo’n wegfietsende rugzak.
En die herfstkleuren…… ook wel weer heel erg leuk !
Een heuse klifhanger !